"Chillen op de Antillen" ..

En dan eindelijk een update over het tweede gedeelte van mijn reis, ook al ga ik dat een beetje verdelen om niet al te lang verslag te schrijven!

Terwijl ik dit schrijf lig ik lekker te relaxen op het strand van Curaçao, heerlijk in mijn eentje met een muziekje op en een drankje naast me.. Wat wil een mens nog meer?! Mijn familie maakte zich zorgen dat ik me te veel zou vervelen doordeweeks in mijn eentje, saai hoor, als je al 2,5 maand alleen hebt gereisd. Maar nee, ik ben blij om eindelijk even wat tijd voor mezelf te hebben, eens goed na te kunnen denken over alles wat er de laatste 8,5 maand is gebeurd en natuurlijk ook om dan eindelijk maar eens na te denken over Nederland.. Want ik heb het lang uitgesteld en weg gestopt, maar het wordt tijd om me voor te bereiden op de terugkomst. En daar heb ik tijd in mijn eentje voor nodig, want ook al heb ik "alleen" gereisd, ik ben letterlijk geen 1 seconde alleen geweest! En toen ik vorige week terug kwam in Bogotá, viel ik meteen weer terug in mijn oude leventje en ben de hele week druk geweest met van alles en nog wat, het was echt "thuis komen in Bogotá".

Vanuit Lima een heerlijke lange busreis naar Cusco gemaakt, waar ik bij aankomst meteen een trek heb geboekt voor 1 van de hoogtepunten van deze reis: MACHU PICCHU! Ik heb ervoor gekozen om niet de zwaarste trek van 5 dagen te doen, hoe graag ik dit ook wilde, maar helaas werkte mijn lichaam niet altijd mee zoals ik wilde, (Ja hoor, de ouderdomsverschijnselen beginnen al op 21-jarige leeftijd, genieten!) en dus de trek van 3 dagen. Enorm genoten van alle geweldige uitzichten, super leuke groep met veel gezelligheid, zware tochten en veel mooie cultuur gezien. De laatste ochtend kwamen we dan eindelijk echt bij Machu Picchu, en ook al had ik ondertussen al van heel veel mensen foto's gezien en verhalen gehoord, als je er dan echt zelf bent vergeet je alles om je heen, word je helemaal meegezogen in de magie en word je helemaal stil, wow! Er zijn geen woorden voor om te beschrijven wat er door me heen ging, je moet het echt met eigen ogen zien! Na 3 uitputtende dagen hebben we er ook nog een wilde party avond aan vast geplakt, we zaten in een groot partyhostel om dit toch ook een keertje mee te maken, dus toen we de volgende dag in de bus naar Arequipa zaten hebben we alleen maar geslapen.

Arequipa, La Ciudad Blanca de Perú, en zoals met alle andere witte steden waar ik ben geweest was ik meteen verliefd op de architectuur. Ook was het heerlijk weer, een goede voorbereiding op de enorme kou die er in de daaropvolgende week aan zou komen. We hebben het hier dus lekker rustig aan gedaan, paar daagjes gehad om de stad te verkennen, veel te eten, naar markten geweest en daarna de volgende trek; De Colca Canyon! We dachten dat dit vrij makkelijk zou zijn omdat het maar 2 daagjes was waarbij we ook veel in de bus zaten, maar we hadden het geluk dat er net in deze dagen een redelijk zware aardbeving was (waar ik totaal geen verstand van heb en ik dacht dus ook dat het een grap was tot ik het op het nieuws zag..) en sommige stukken wat moeilijker waren om doorheen te lopen. Totaal geen vogelliefhebbers, maar de vogels die we daar hebben gezien, onwijs grote condors, nogmaals wow! Daarna tussen de bergen in thermaalbaden, wat zal het dadelijk weer saai worden in het helemaal vlakke Nederland! Na Arequipa gingen we naar Puno, een stadje aan de Lago Titicaca, een heel groot meer met allemaal "drijvende eilanden". We hebben een dagtripje naar een paar van de eilanden gemaakt, wat erg leuk was. Het is heel erg touristisch en de stammen leven ook echt alleen voor en van het toerisme, maar dat maakt het niet minder interessant! Ze leven daar van het minimale, vaak met 5-10 personen in een piepklein hutje.. Maar hebben met behulp van zonne-energie wel een televisie en radio!!

Na Puno hebben we Perú alweer verlaten en zijn we de grens over gegaan naar Bolivia, Copacabana. Naar mijn idee de meest misleidende naam die bestaat want je denkt dan toch wel een beetje aan een heerlijk zonnige oord waar je cocktails gaat drinken, en dan slaap je ineens met 4 dekens en je lamatrui nog aan. Ook daar naar de floating islands geweest, weer totaal anders! En daarna meteen door naar La Paz! Iededereen denkt dat Colombia zo gevaarlijk/onveilig is, maar persoonlijk voelde ik me onveiliger in Bolivia dan Colombia, met de rare figuren die er 's avonds rondlopen en de misschien nog wel corruptere politie. Dus toen ik 's avonds alleen in de busterminal stond om op weg te gaan naar het hostel, was dit geen super fijn gevoel! Maar alles goed gekomen, tijd om La Paz te ontdekken, de stad hoog in de bergen, bekend om de cocaïnebar die er is, waar je kunt abseilen van het hoogste gebouw van de stad en waar je dus ongeveer gelijk bent met de hoogste bergtop, waar je de "levensgevaarlijke" mountainbiketour de Death Road kunt fietsen (geweldig, en niet zo eng als verwacht!!), voor 1 of 2 dollar een super goede maaltijd kunt krijgen en waar je de hele dag op de markten rond kunt lopen. Super leuke stad! Het stereotype beeld over de Bolivianen klopt ook, met de traditionele kleding, de bolhoedjes, de kinderen die in zakken op de rug worden gedragen, en hoe klein ze zijn.. Geweldig!

Na al deze grote verschillen in bevolking is het dan ook heel raar om nu op Curaçao te zijn, waar ik me overdag op het strand ineens weer tussen allemaal blonde Nederlanders bevindt, alleen maar Nederlands hoor en zelfs mijn mooie zachte G weer totaal terugkomt.. Waaaah! Ik wil nog steeds niet terug, wanneer komt de homesickness?! Want het is nog maar 3 daagjes hier, voor ik terug vlieg.. En nu ik dat besef, stop ik ook meteen met het verhaal, de rest komt de volgende keer, en ik neem nu snel weer een duik in de zee .... Om vervolgens de rest van de dag ook nog lekker te chillen, veel te eten, nog lekker 2 strandfeestjes mee te pakken hier en dan maar eens met mijn veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te zware bagage te beginnen zodat ik 2 dagen heb om dit op de 1 of andere manier mee te krijgen.. Tot over een paar dagen!